Special am scris somn cu italice să nu te agăţi în el, dar degeaba... Nu poţi duce comparaţia cu somnul în toate aspectele, până la grotesc. Eşti obosit în fiecare seară şi te culci: nu poţi să te sinucizi zilnic ca să dormi în ţărâna pământului.

Adam a primit nemurirea condiţionat. Căzând în păcat, a devenit muritor (Facerea 1,3). Singurul care are nemurirea în Sine este Dumnezeu (1 Tim.6,16).

Evident, iar oamenii au învierea prin har, prin Dumnezeu-Cuvântul, adică Hristos:

Ioan 6.47 "Adevărat, adevărat zic vouă: Cel ce crede în Mine are viaţă veşnică"
Ioan 11.26 "Şi oricine trăieşte şi crede în Mine nu va muri în veac. Crezi tu aceasta? "

Omul exsită conştient şi după deces, e limpede!

Dupa modul tau de gandire (omenesc si limitat) se poate spune ca Insusi Dumnezeu este absurd in ceea ce face. Tu provoci o discutie filosofica, seaca. Nu crezi ca Dumnezeu poate readuce la viata (si schimba in acelasi timp) pe un pacatos iertat si curatit prin sangele scump a lui Hristos.

Crestinul este un om inteligent, cercetator. Dar, de la un anumit punct, intelege prin credinta.

Spre exemplu:
- eu nu pot sa-ti explic revenirea Mantuitorului; dar cred in aceasta (Insusi Domnul Iisus Hristos a promis acest lucru);
- nu pot sa-ti explic cum va fi invierea celor mantuiti; dar cred in aceasta (Mantuitorul a promis);
- nu pot sa-ti explic cum vom mosteni Imparatia lui Dumnezeu; dar cred in aceasta (Mantuitorul ne-a vorbit despre aceasta), etc.

Acum, te rog sa arati ce este absurd in dogmele (punctele de credinta) adventiste. Ti se va explica ceea ce se poate explica,conform cu Sfanta Scriptura. Si, tot conform cu Sfanta Scriptura, va trebui sa crezi (sau nu) ceea ce nu poate explica mintea omeneasca.

"Căci gândurile Mele nu sunt ca gândurile voastre şi căile Mele ca ale voastre, zice Domnul.
Şi cât de departe sunt cerurile de la pământ, aşa de departe sunt căile Mele de căile voastre şi cugetele Mele de cugetele voastre."(Isaia 55:8,9)

Ca omul exista constient si dupa deces este limpede pentru cei care cred in ce le-a spus "invatatorul" lor: "Hotarat ca nu veti muri"(a spus diavolul).

Cei ce cred in Dumnezeu, cred in ceea ce a spus Dumnezeu:

"Sufletul care pacatuieste, acela va muri" (Ezechiel 18:20)

Cat priveste viata dupa moarte, aceasta va exista numai dupa inviere. Este absurd sa crezi in viata din timpul mortii.

"Voia Tatalui Meu este ca oricine vede pe Fiul, si crede în El, sa aiba viata vesnica, si Eu îl voi învia în ziua de apoi."(spune mantuitorul in Ioan 6:40)

Ce fel de viata?

Hristos spune:
Ioan 6.47 "Adevărat, adevărat zic vouă: Cel ce crede în Mine are viaţă veşnică"
Ioan 11.26 "Şi oricine trăieşte şi crede în Mine nu va muri în veac. Crezi tu aceasta? "

:26:Pe cine oare să credem, pe Hristos sau pe adventişti ??
Răspunsul e limpede!
Evident, speranţa creştinilor este Învierea:

Apoc.20."4.Şi am văzut tronuri şi celor ce şedeau pe ele li s-a dat să facă judecată. Şi am văzut sufletele celor tăiaţi pentru mărturia lui Iisus şi pentru cuvântul lui Dumnezeu, care nu s-au închinat fiarei, nici chipului ei, şi nu au primit semnul ei pe fruntea şi pe mâna lor. Şi ei au înviat şi au împărăţit cu Hristos mii de ani".
Apostoli văd învierea ca un eveniment ce se petrece cu un suflet ce există conştient, care capătă un trup duhovnicesc, nou, nestricăcios, nu e vorba de un om inexistent şi recreat.

Dacă este evident [că "Singurul care are nemurirea în Sine este Dumnezeu (1 Tim.6,16)."], la fel de evident este şi faptul că această nemurire prin har nu a fost primită încă, deoarece învierea drepţilor încă nu a avut loc.

Conform "argumentului" biblic de mai sus, spune-ne te rog în dreptul martirilor generaţi de fiară şi chipul ei, cum pot sufletele acestora să fie conştiente în moarte din moment ce ei nu au murit încă (ba poate nici nu s-au născut încă). Şi va trebui de asemenea să ne explici cum vor învia, din moment ce ei nu au murit? Te prinzi tot mai rău în hăţişul aceste doctrine nebiblice...

Ce i-a zis Dumnezeu la Adam cu referire la fructul oprit?

se pare că trebui să-ţi răspund eu cum ai spus tu "nebunatice" ce spune Apostolul că prin nebunia propovăduirii s-a făcut cuvântul lui Iisus Hristos, şi nu a dovedit nebunia lumii mai mare decât nebunia propovăduirii Evangheliei"!?
Să revin la Învierea Domnului la 1 Corinteni 15:
Versetul original greacă veche:
15:1 γνωριζω α δε υμι αδελφοι το ευαγγελιον ο ευηγγελιϲαμην ϋμιν ο κ(αι) παρελαβετε εν ω και εϲτηκατε

2 δι ου και ϲωζεϲθε τινι λογω ευηγγελιϲαμην υμιν ει κατεχετε εκτοϲ ει μη εικη επιϲτευϲατε

3 παρεδωκα γαρ υμι εν πρωτοιϲ ο και παρελαβον οτι χϲ απεθανεν ϋπερ των αμαρτιων ημων κατα ταϲ γραφαϲ

4 και οτι εταφη και οτι εγηγερται τη ημερα τη τριτη κατα ταϲ γραφαϲ

5 και οτι ωφθη κηφα επειτα τοιϲ ιβ

6 επειτα ωφθη επανω πεντακοϲιοιϲ αδελφοιϲ εφαπαξ εξ ων οι πλιονεϲ μενουϲιν εωϲ αρτι τινεϲ δε ’ εκοιμηθηϲαν

7 επειτα ωφθη ϊακωβω · επειτα τοιϲ αποϲτολοιϲ παϲι

8 εϲχατον δε παντω ωϲπερει τω εκτρωματι ωφθη καμοι

9 εγω γαρ ειμι ο ελαχιϲτοϲ των αποϲτολων οϲ ουκ ιμι ϊκανοϲ καλειϲθαι αποϲτολοϲ διοτι εδιωξα την εκκληϲιαν του θυ

10 χαριτι δε θυ ειμι ο ειμι και η χαριϲ αυτου η ειϲ εμε ου κενη εγενηθη αλλα περιϲϲοτερον αυτων απαντων εκοπιαϲα ουκ εγω δε αλλα η χαριϲ του θυ ’ ϲυν εμοι

11 ειτε ουν εγω ειτε εκεινοι ουτωϲ κηρυϲϲομεν και ουτωϲ πιϲτευϲατε

12 ει δε χϲ κηρυϲϲετε οτι εκ νεκρων εγηγερται πωϲ λεγουϲιν εν υμιν τινεϲ οτι αναϲταϲιϲ νεκρων ουκ εϲτιν

13 ’ ουδε χϲ εγηγερται

14 ει δε χϲ ουκ εγηγερται κενον αρα και το κηρυγμα ημω καινη και η πιϲτιϲ ϋμων

15 ευριϲκομεθα δε και ψευδομαρτυρεϲ του θυ οτι εμαρτυρηϲαμε κατα του θυ οτι ηγειρεν τον χν αυτου ον ουκ ηγειρεν ειπερ αρα νεκροι ουκ εγειρονται ·

16 ει γαρ νεκροι ουκ εγιρονται ουδε χϲ εγηγερται

17 ει δε χϲ ουκ εγηγερται ματαια η πιϲτιϲ ϋμω και ετι εϲτε εν ταιϲ αμαρτιαιϲ ϋμων ·

18 αρα και οι κοιμηθετεϲ εν χω απωλοτο

19 ει εν τη ζωη ταυτη εν χω ηλπικοτεϲ εϲμεν μονο ελεεινοτεροι παντων ανθρωπων εϲμεν

20 νυνϊ δε χϲ εγηγερται εκ νεκρων απαρχη των κεκοιμημενων

21 επιδη γαρ δι ανθρωπου θανατοϲ και δι ανθρωπου αναϲταϲιϲ νεκρω

22 ωϲπερ γαρ εν τω αδαμ παντεϲ αποθνηϲκουϲιν ουτωϲ και εν τω χω παντεϲ ζωοποιηθηϲονται

23 εκαϲτοϲ ’ εν τω ϊδιω ταγματι απαρχη χϲ επειτα οι του χυ εν τη παρουϲια αυτου

24 ειτα το τελοϲ οταν παραδιδω την βαϲιλιαν του θυ και πρι οταν καταργηϲη παϲαν αρχην και παϲαν εξουϲιαν και δυναμιν

25 δει γαρ αυτον βαϲιλευειν αχρι ου ’ θη πανταϲ τουϲ εχθρουϲ ϋπο τουϲ ποδαϲ αυτου ’

26 εϲχατοϲ εχθροϲ καταργειται ο θανατοϲ

27 ’ οταν δε ειπη οτι τα παντα ϋποτετακται δηλον οτι εκτοϲ του ϋποταξαντοϲ αυτω τα ’

28 παντα τοτε και αυτοϲ ο ϋϊοϲ ϋποταγηϲεται τω ϋποταξατι αυτω τα παντα ϊνα η ο θϲ τα παντα εν παϲιν

29 επει τι ποιηϲουϲι οι βαπτιζομενοι ϋπερ των νεκρω ει ολωϲ νεκροι ουκ εγιρονται τι και βαπτιζονται ϋπερ αυτων

30 τι και ημιϲ κινδυνευομεν παϲαν ωραν

31 καθ ημεραν αποθνηϲκω νη την ϋμετεραν καυχηϲιν αδελφοι ην εχω εν χω ιυ τω κω ημων

32 ει κατα ανθρωπον εθηριομαχηϲα εν εφεϲω τι μοι το οφελοϲ ει νεκροι ουκ εγειρονται φαγωμε και πιωμεν αυριον γαρ αποθνηϲκομεν

33 μη πλαναϲθαι φθειρουϲιν ηθη χρηϲτα ομιλιαι κακαι

34 εκνηψατε δικαιωϲ και μη αμαρτανετε αγνωϲιαν γαρ θυ τινεϲ εχουϲιν προϲ εντροπην ϋμιν λαλω

35 αλλ ερι τιϲ πωϲ εγειρονται οι νεκροι ποιω δε ϲωματι ερχονται

36 αφρων ϲυ ο ϲπιρειϲ ου ζωοποιειται ειϲ την εαν μη αποθανη

37 και ο ϲπιρειϲ ου το ϲωμα το γενηϲομενον ’ αλλα γυμνο κοκκον ει τυχοι ϲιτου η τινοϲ των λοι

πων

38 ο δε θϲ διδωϲιν αυτω ϲωμα καθωϲ ηθεληϲε και εκαϲτω των ϲπερματων ’ ϊδιο ϲωμα

39 ου παϲα ϲαρξ η αυτη ϲαρξ αλλα αλλη μεν ανθρωπων αλλη δε ϲαρξ κτηνων αλλη δε ϲαρξ πτηνων αλλη δε ϊχθυων

40 και ϲωματα επουρανια και ϲωματα επιγεια αλλα ετερα μεν η των επουρανιων δοξα ετερα δε η των επιγειων ·

41 αλλη δοξα ηλιου και αλλη δοξα ϲεληνηϲ και αλλη δοξα αϲτερων αϲτηρ γαρ αϲτεροϲ διαφερει εν δοξη

42 ουτωϲ και η αναϲταϲιϲ των νεκρω ϲπιρεται εν φθορα εγιρεται εν αφθαρϲια ·

43 ϲπειρεται εν ατιμια · εγειρεται εν δοξη ϲπειρεται εν αϲθενια εγειρεται εν δυναμι ·

44 ϲπειρεται ϲωμα ψυχικον · εγειρεται ϲωμα πνικο ε εϲτιν ϲωμα ψυχικον εϲτιν και πνικον ·

45 ουτωϲ και γεγραπται · εγενετο ο πρωτοϲ ανθρωποϲ αδαμ ειϲ ψυχην ζωϲαν · ο εϲχατοϲ αδαμ ειϲ πνα ζωοποιουν ·

46 αλλ ου πρωτον το πνικον αλλα το ψυχικον επειτα το πνικον

47 ο πρωτοϲ ανθρωποϲ εκ γηϲ χοικοϲ ο δευτεροϲ ανθρωποϲ ’ εξ ουρανου

48 οιοϲ ο χοϊκοϲ τοιουτοι και οι χοϊκοι και οιοϲ ο επουρανιοϲ τοιουτοι και οι επουρανιοι

49 και καθωϲ εφορεϲαμεν τη εικονα του χοϊκου φορεϲωμε και την εικονα του επουρανιου

50 τουτο δε φημι αδελφοι οτι ϲαρξ και αιμα βαϲιλεια θυ κληρονομηϲαι ου δυναται ουδε η φθορα την αφθαρϲιαν κληρονομει

51 ϊδου μυϲτηριον ϋμιν λεγω παντεϲ μεν κοιμηθηϲομεθα ου πατεϲ δε αλλαγηϲομεθα

52 εν ατομω εν ριπη οφθαλμου εν τη εϲχατη ϲαλπιγγι ϲαλπιϲει γαρ και οι νεκροι εγερθηϲοται αφθαρτοι κ(αι) ημειϲ αλλαγηϲομεθα

53 δει γαρ το φθαρτο τουτο ενδυϲαϲθαι αφθαρϲιαν και το θνητον τουτο ενδυϲαϲθαι αθαναϲιαν

54 οταν δε ’ το θνητον τουτο ενδυϲηται τη αθαναϲιαν τοτε γενηϲεται ο λογοϲ ο γεγραμμενοϲ κατεποθη ο θανατοϲ ειϲ νικοϲ

55 που ϲου θανατε το νικοϲ που ϲου θανατε το κεντρον

56 το δε κεντρον του θανατου η αμαρτια η δε δυναμιϲ τηϲ αμαρτιαϲ ο νομοϲ

57 τω δε θω χαριϲ τω διδοντι ημιν το νεικοϲ δια του κυ ημων ιυ χυ

58 ωϲτε αδελφοι μου αγαπητοι εδραιοι γεινεϲθε αμετακινητοι περιϲϲευοντεϲ εν τω εργω του κυ παντοτε ειδοτεϲ οτι ο κοποϲ ϋμων ουκ εϲτιν κενοϲ ε κω

http://www.codexsinaiticus.org/en/ma...r&zoomSlider=0
http://www.codexsinaiticus.org/en/ma...8&zoomSlider=0