Citat:
În prealabil postat de tricesimusquintus
Conform "argumentului" biblic de mai sus, spune-ne te rog în dreptul martirilor generați de fiară și chipul ei, cum pot sufletele acestora să fie conștiente în moarte din moment ce ei nu au murit încă (ba poate nici nu s-au născut încă). Și va trebui de asemenea să ne explici cum vor învia, din moment ce ei nu au murit? Te prinzi tot mai rău în hățișul aceste doctrine nebiblice...
|
se pare că trebui să-ți răspund eu cum ai spus tu "nebunatice" ce spune Apostolul că prin nebunia propovăduirii s-a făcut cuvântul lui Iisus Hristos, și nu a dovedit nebunia lumii mai mare decât nebunia propovăduirii Evangheliei"!?
Să revin la Învierea Domnului la 1 Corinteni 15:
Versetul original greacă veche:
15:1 γνωριζω α δε υμι αδελφοι το ευαγγελιον ο ευηγγελιϲαμην ϋμιν ο κ(αι) παρελαβετε εν ω και εϲτηκατε
2 δι ου και ϲωζεϲθε τινι λογω ευηγγελιϲαμην υμιν ει κατεχετε εκτοϲ ει μη εικη επιϲτευϲατε
3 παρεδωκα γαρ υμι εν πρωτοιϲ ο και παρελαβον οτι χϲ απεθανεν ϋπερ των αμαρτιων ημων κατα ταϲ γραφαϲ
4 και οτι εταφη και οτι εγηγερται τη ημερα τη τριτη κατα ταϲ γραφαϲ
5 και οτι ωφθη κηφα επειτα τοιϲ ιβ
6 επειτα ωφθη επανω πεντακοϲιοιϲ αδελφοιϲ εφαπαξ εξ ων οι πλιονεϲ μενουϲιν εωϲ αρτι τινεϲ δε εκοιμηθηϲαν
7 επειτα ωφθη ϊακωβω · επειτα τοιϲ αποϲτολοιϲ παϲι
8 εϲχατον δε παντω ωϲπερει τω εκτρωματι ωφθη καμοι
9 εγω γαρ ειμι ο ελαχιϲτοϲ των αποϲτολων οϲ ουκ ιμι ϊκανοϲ καλειϲθαι αποϲτολοϲ διοτι εδιωξα την εκκληϲιαν του θυ
10 χαριτι δε θυ ειμι ο ειμι και η χαριϲ αυτου η ειϲ εμε ου κενη εγενηθη αλλα περιϲϲοτερον αυτων απαντων εκοπιαϲα ουκ εγω δε αλλα η χαριϲ του θυ ϲυν εμοι
11 ειτε ουν εγω ειτε εκεινοι ουτωϲ κηρυϲϲομεν και ουτωϲ πιϲτευϲατε
12 ει δε χϲ κηρυϲϲετε οτι εκ νεκρων εγηγερται πωϲ λεγουϲιν εν υμιν τινεϲ οτι αναϲταϲιϲ νεκρων ουκ εϲτιν
13 ουδε χϲ εγηγερται
14 ει δε χϲ ουκ εγηγερται κενον αρα και το κηρυγμα ημω καινη και η πιϲτιϲ ϋμων
15 ευριϲκομεθα δε και ψευδομαρτυρεϲ του θυ οτι εμαρτυρηϲαμε κατα του θυ οτι ηγειρεν τον χν αυτου ον ουκ ηγειρεν ειπερ αρα νεκροι ουκ εγειρονται ·
16 ει γαρ νεκροι ουκ εγιρονται ουδε χϲ εγηγερται
17 ει δε χϲ ουκ εγηγερται ματαια η πιϲτιϲ ϋμω και ετι εϲτε εν ταιϲ αμαρτιαιϲ ϋμων ·
18 αρα και οι κοιμηθετεϲ εν χω απωλοτο
19 ει εν τη ζωη ταυτη εν χω ηλπικοτεϲ εϲμεν μονο ελεεινοτεροι παντων ανθρωπων εϲμεν
20 νυνϊ δε χϲ εγηγερται εκ νεκρων απαρχη των κεκοιμημενων
21 επιδη γαρ δι ανθρωπου θανατοϲ και δι ανθρωπου αναϲταϲιϲ νεκρω
22 ωϲπερ γαρ εν τω αδαμ παντεϲ αποθνηϲκουϲιν ουτωϲ και εν τω χω παντεϲ ζωοποιηθηϲονται
23 εκαϲτοϲ εν τω ϊδιω ταγματι απαρχη χϲ επειτα οι του χυ εν τη παρουϲια αυτου
24 ειτα το τελοϲ οταν παραδιδω την βαϲιλιαν του θυ και πρι οταν καταργηϲη παϲαν αρχην και παϲαν εξουϲιαν και δυναμιν
25 δει γαρ αυτον βαϲιλευειν αχρι ου θη πανταϲ τουϲ εχθρουϲ ϋπο τουϲ ποδαϲ αυτου
26 εϲχατοϲ εχθροϲ καταργειται ο θανατοϲ
27 οταν δε ειπη οτι τα παντα ϋποτετακται δηλον οτι εκτοϲ του ϋποταξαντοϲ αυτω τα
28 παντα τοτε και αυτοϲ ο ϋϊοϲ ϋποταγηϲεται τω ϋποταξατι αυτω τα παντα ϊνα η ο θϲ τα παντα εν παϲιν
29 επει τι ποιηϲουϲι οι βαπτιζομενοι ϋπερ των νεκρω ει ολωϲ νεκροι ουκ εγιρονται τι και βαπτιζονται ϋπερ αυτων
30 τι και ημιϲ κινδυνευομεν παϲαν ωραν
31 καθ ημεραν αποθνηϲκω νη την ϋμετεραν καυχηϲιν αδελφοι ην εχω εν χω ιυ τω κω ημων
32 ει κατα ανθρωπον εθηριομαχηϲα εν εφεϲω τι μοι το οφελοϲ ει νεκροι ουκ εγειρονται φαγωμε και πιωμεν αυριον γαρ αποθνηϲκομεν
33 μη πλαναϲθαι φθειρουϲιν ηθη χρηϲτα ομιλιαι κακαι
34 εκνηψατε δικαιωϲ και μη αμαρτανετε αγνωϲιαν γαρ θυ τινεϲ εχουϲιν προϲ εντροπην ϋμιν λαλω
35 αλλ ερι τιϲ πωϲ εγειρονται οι νεκροι ποιω δε ϲωματι ερχονται
36 αφρων ϲυ ο ϲπιρειϲ ου ζωοποιειται ειϲ την εαν μη αποθανη
37 και ο ϲπιρειϲ ου το ϲωμα το γενηϲομενον αλλα γυμνο κοκκον ει τυχοι ϲιτου η τινοϲ των λοι
πων
38 ο δε θϲ διδωϲιν αυτω ϲωμα καθωϲ ηθεληϲε και εκαϲτω των ϲπερματων ϊδιο ϲωμα
39 ου παϲα ϲαρξ η αυτη ϲαρξ αλλα αλλη μεν ανθρωπων αλλη δε ϲαρξ κτηνων αλλη δε ϲαρξ πτηνων αλλη δε ϊχθυων
40 και ϲωματα επουρανια και ϲωματα επιγεια αλλα ετερα μεν η των επουρανιων δοξα ετερα δε η των επιγειων ·
41 αλλη δοξα ηλιου και αλλη δοξα ϲεληνηϲ και αλλη δοξα αϲτερων αϲτηρ γαρ αϲτεροϲ διαφερει εν δοξη
42 ουτωϲ και η αναϲταϲιϲ των νεκρω ϲπιρεται εν φθορα εγιρεται εν αφθαρϲια ·
43 ϲπειρεται εν ατιμια · εγειρεται εν δοξη ϲπειρεται εν αϲθενια εγειρεται εν δυναμι ·
44 ϲπειρεται ϲωμα ψυχικον · εγειρεται ϲωμα πνικο ε εϲτιν ϲωμα ψυχικον εϲτιν και πνικον ·
45 ουτωϲ και γεγραπται · εγενετο ο πρωτοϲ ανθρωποϲ αδαμ ειϲ ψυχην ζωϲαν · ο εϲχατοϲ αδαμ ειϲ πνα ζωοποιουν ·
46 αλλ ου πρωτον το πνικον αλλα το ψυχικον επειτα το πνικον
47 ο πρωτοϲ ανθρωποϲ εκ γηϲ χοικοϲ ο δευτεροϲ ανθρωποϲ εξ ουρανου
48 οιοϲ ο χοϊκοϲ τοιουτοι και οι χοϊκοι και οιοϲ ο επουρανιοϲ τοιουτοι και οι επουρανιοι
49 και καθωϲ εφορεϲαμεν τη εικονα του χοϊκου φορεϲωμε και την εικονα του επουρανιου
50 τουτο δε φημι αδελφοι οτι ϲαρξ και αιμα βαϲιλεια θυ κληρονομηϲαι ου δυναται ουδε η φθορα την αφθαρϲιαν κληρονομει
51 ϊδου μυϲτηριον ϋμιν λεγω παντεϲ μεν κοιμηθηϲομεθα ου πατεϲ δε αλλαγηϲομεθα
52 εν ατομω εν ριπη οφθαλμου εν τη εϲχατη ϲαλπιγγι ϲαλπιϲει γαρ και οι νεκροι εγερθηϲοται αφθαρτοι κ(αι) ημειϲ αλλαγηϲομεθα
53 δει γαρ το φθαρτο τουτο ενδυϲαϲθαι αφθαρϲιαν και το θνητον τουτο ενδυϲαϲθαι αθαναϲιαν
54 οταν δε το θνητον τουτο ενδυϲηται τη αθαναϲιαν τοτε γενηϲεται ο λογοϲ ο γεγραμμενοϲ κατεποθη ο θανατοϲ ειϲ νικοϲ
55 που ϲου θανατε το νικοϲ που ϲου θανατε το κεντρον
56 το δε κεντρον του θανατου η αμαρτια η δε δυναμιϲ τηϲ αμαρτιαϲ ο νομοϲ
57 τω δε θω χαριϲ τω διδοντι ημιν το νεικοϲ δια του κυ ημων ιυ χυ
58 ωϲτε αδελφοι μου αγαπητοι εδραιοι γεινεϲθε αμετακινητοι περιϲϲευοντεϲ εν τω εργω του κυ παντοτε ειδοτεϲ οτι ο κοποϲ ϋμων ουκ εϲτιν κενοϲ ε κω
http://www.codexsinaiticus.org/en/ma...r&zoomSlider=0
http://www.codexsinaiticus.org/en/ma...8&zoomSlider=0