Eu personal nu cred ca e ceva rau sa plangi (bine,daca sunt lacrimi de pocainta,care izvorasc din suflet),dar si daca as ajunge la un astfel de nivel as prefera sa nu o fac in vazul tuturor. As avea impresia ca ma mandresc,precum fariseii care sa spoiau pe fata sa arate ca postesc,sau care se rugau la rascruce de drumuri si in piete. Deci mai bine sa avem o atitudine care sa ne tradeze credinta (daca o avem),mai bine sa ne arate lumea cu degetul si sa ne catalogheze (in mod fals) putin credinciosi,rai crestini si altele,decat sa ne luam plata (lauda) de la oameni. Rasplata adevarata si aprecierea vin de la Dumnezeu!
|