Uneori omul ajunge sa se simta bine asa, legat, robit de patimi. Nu-si mai doreste eliberarea, placandu-i mai mult robia, iubind lantul. Se complace in starea aceea decazuta, subumana.
Omul, in cinste fiind, n-a priceput; alaturatu-s-a dobitoacelor celor fara de minte si s-a asemanat lor (Psalmul 48).
|