Da, asta cam asa e, doar ca si asta e interpretabila...degeaba trage cineva de mine, daca eu nu simt nimic pt persoana respectiva...desigur, poate ma emotioneaza atentia si bunatatea lui fata de mine, si o apreciez, dar...poate nu ar fi cinstit sa-l iau de sot doar pentru asta, el sa ma iubeasca iar eu sa il consider doar un amic...( nu ca nu ar fi cinstit, dar poate nici nu ar fi posibil sa-mi fie sot cu adevarat)...si atunci, voi gandi la fel : oare nu asta a fost sansa mea, barca de salvarr pe care mi-a trimis-o Dumnezeu, si eu am ratat-o...oare nu trebuia sa am incredere in Dumnezeu si sa-l iau pe acel barbat, si poate in momentul cand am fi devenit un singur trup, l-as fi vazut ca pe Fat frumos? Oare nu cumva ce mi se intampla acum, faptul ca am un barbat frumos dar rau, e rasplata pt ca l-am refuzat pe cel bun?
|